Labioplastika, odnosno korekcija stidnih usana, je hirurški zahvat smanjenja ili preoblikovanja stidnih usana u svrhu postizanja željenog izgleda ili usled funkcionalnih problema.
Žene retko govore o ovom problemu, najčešće iz razloga osećaja stida te samim tim ne traže rešenje za ovakve, na prvi pogled, banalne, a ustvari, ozbiljne zdravstvene i psihološke probleme, te predugo imaju smanjen kvalitet života usled neugodnih bolova i iritacije.
Oblik, veličina i boja stidnih usana značajno varira među ženama. Kod nekih žena, uvećane stidne usne su urođena karakteristika, dok su kod drugih porođaj, starenje i efekti gravitacije narušili izgled ovih struktura. Ne smemo zaboraviti da su uvećane stidne usne ne samo estetska smetnja i uzrok nedostatka samopouzdanja tokom intimnog kontakta zbog veličine ili oblika stidnih usana, već i funkcionalna smetnja shodno činjenici da mogu biti uzrok neprijatnih seksualnih odnosa ili bola tokom seksualnog odnosa, smetnje prilikom obavljanja fizičkih ili sportskih aktivnosti, osećaja nelagodnosti prilikom nošenja uske odeće- kupaći kostim, farmerke, helanke, poteškoća prilikom održavanja lične higijene. U toku seksualnog odnosa može se javiti suvoća stidnih usana, otok i njihovo uvlačenje u vaginu što može dovesti do mikropovreda, prskotina i infekcije. Uvećanje stidnih usana često dovodi do otežane ili čak onemogućene penetracije- prodiranja muškog polnog organa prilikom seksualnog odnosa te samim tim seksualni odnosi koji treba da budu prijatni deo života partnera, postaju mučni i neprijatni.
Labioplastika je relativno jednostavna procedura, koja se može vršiti u lokalnoj ili u opštoj anesteziji.
Stidne usne će biti manje, sa prirodnim izgledom, a ožiljak nakon intervencije je izuzetno tanak-skoro neprimetan. Lepši estetski izgled i poboljšana funkcionalnost značajno utiču na samopouzdanje i kvalitet života, a rezultati operacije su trajni.
Intervencija u proseku traje 30-60 minuta.
Komplikacije labioplastike su izuzetno retke i uključuju: krvarenje, infekciju, formiranje ožiljka u manje od 3% pacijentkinja.